Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

ΟΙ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ... ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΝΑΨΑΝ

Εκλεισαν όλες τις πρεσβείες της Συρίας στην Ευρώπη. Οταν γίνεται αυτό, πάντα το επόμενο βήμα είναι ο πόλεμος. Δεν κλείνεις τις πρεσβείες στα καλά καθούμενα έτσι. 

Σήμερα βγήκε η Ρωσία και η Κίνα και είπαν δε θα συμμετάσχουμε στον πόλεμο, αλλά είμαστε υπέρ τού να αλλάξει το καθεστώς στη Συρία. Αυτές οι δύο χώρες δε θέλουν πόλεμο, να το πούμε καθαρά, όχι για φιλειρηνικούς σκοπούς, έχουν κι αυτές τα δικά τους ζωτικά συμφέροντα με τα πετρέλαια και τους αγωγούς και οι μεν προωθούν τα ζωτικά τους συμφέροντα με τον πόλεμο, οι άλλες χωρίς πόλεμο. Και δε θέλουν τον πόλεμο γιατί φοβούνται ότι θα προωθηθούν πολύ οι Γερμανοί, οι Ευρωπαίοι, Αμερικανοί κλπ. στην περιοχή και δε θέλουν να τους αφήσουν ελεύθερο το δρόμο.

Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι οι πόλεμοι εξαπολύονται... 


Και χωρίς να υπάρχει ομοφωνία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πόλεμος εξαπολύεται όπως έγινε στη Λιβύη. Από το ΝΑΤΟ. Τώρα πια έχουν νομιμοποιηθεί δυστυχώς πολλά κέντρα στρατιωτικών αποφάσεων. Αυτά δεν είναι θέματα που πρέπει να απασχολήσουν ανθρώπους που πάνω απ' όλα έχουν ένα επίπεδο πολιτικής συνείδησης ανεξάρτητα αν συμφωνούν με εμάς; 
Δεν αναρωτιούνται γιατί για όλα αυτά τα πράγματα δεν γίνεται κανένας λόγος; Ποιος θα κάνει λόγο; Η ΝΔ; Μπάτε σκύλοι αλέστε θα 'ναι η Ελλάδα με τις στρατιωτικές βάσεις. 

Χωρίς τη Σούδα δε γίνεται πόλεμος στην περιοχή. 

Εχει πολιτική σημασία να κλείσει η Σούδα Ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε να πει ότι θα κοιτάξουμε να μην εμπλακούμε. Ακούτε να δείτε: Αν είσαι κόμμα που επιχειρείς να γίνεις κυβέρνηση, βγαίνεις και λες αν γίνει πόλεμος εγώ θα κλείσω τη βάση. Να σας πω και κάτι: Εχει πολιτική σημασία να το πεις αυτό. Εχει μεγάλη πολιτική σημασία να το πεις, γιατί δεν είμαστε κι εμείς βέβαιοι πως όσο η βάση δεν ξηλώνεται δεν υπάρχουν τρόποι μια σειρά εγκαταστάσεις στη βάση να χρησιμοποιηθούν. 

Κι εμείς όταν λέμε να μη χρησιμοποιηθεί η Σούδα, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν οι Αμερικανοί κάτι μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Εχει, όμως, πολιτική σημασία να κλείσει, να πεις απαγορεύω τη χρησιμοποίηση της βάσης. Ανεξάρτητα πώς θα το χειριστούν οι Αμερικανοί. Οχι θα δούμε πώς να μην εμπλακούμε. Γιατί; Στη Λιβύη δεν εμπλακήκαμε; Επομένως κρίση, πόλεμος αυτά τα πράγματα παντρεύονται και μάλιστα μια κρίση σε μια περίοδο όπου ο καπιταλισμός, ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός έχει γεράσει πάρα πολύ, δεν μπορεί να κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε, δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση που κάποτε σε δυο χρόνια ξεπερνούσε κάθε καπιταλιστική χώρα. Και απέναντι σ' αυτόν τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό υπάρχουν ανταγωνιστές, Κίνα, Ινδία, Ρωσία, δεν είναι απλώς οι ανταγωνισμοί με τις ΗΠΑ, εδώ είναι πολλά κέντρα ανταγωνιστικά. Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΟ ΙΛΙΟΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου