Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

ΧΑΣΚΕΙ Ο Κ@ΛΟΣ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΓΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ

M’ έναν τρόπο μόνο μπορεί να εξηγηθεί η κακοδαιμονία της νέας κυβέρνησης: Όταν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου έβρεχε φόβο και ενοχή, αρκετά παιδιά φρονίμων κρατούσαν ομπρέλες με γρουσουζοβολταϊκά. 

Έτσι οι δράστες των ακραίων επικαιρικών φαινομένων λούστηκαν τελικά οι ίδιοι τις «εκπομπές» αρνητικών αισθημάτων.
Γιατί τα απρόβλεπτα κι ατίθασα αυτά αρνητικά αισθήματα… ύστερα από μερικά συμπλεγματικά τσαλίμια και γκελ από επιφάνεια σε επιφάνεια, επέστρεψαν τελικά στην πηγή τους.

Έτσι που αυτοεξυπηρετείται πάντως το κυβερνητικό παρεάκι σε επίπεδο αρνητικής ενέργειας...


Έχει πέσει σε πλήρη αχρηστία ο μέγας γκαντεμακαδημαϊκός διδάσκαλος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης… Κι αυτός ο εξαναγκασμός σε απόσυρση αποτελεί το τρίτο και βαρύτερο πλήγμα της τελευταίας περιόδου για την η Αγία Οικογένεια, μετά την κυβερνητική τιποτατοποίηση της Ντορούλας και του Κυριακούλη.
Και η υπόλοιπη άσπονδη δεξιά Οικογένεια, ωστόσο, δεν δοκιμάζεται λιγότερο. Πέφτουνε κορμιά μες στο μνημονιακό σύστριγκλο. Κάθε μέρα αποκαλύπτεται κι από ένα ευαίσθητο ή αναίσθητο σημείον του που καταλήγει να είναι μείον του, σαν το ταμείον του… Λες κι έχει βαλθεί η Συμπαράταξη να καταστήσει θετικό – σε βάρος του εαυτού της – το ισοζύγιο δοκιμασιών - αυτοκτονιών. Για κάθε αδικοχαμένο Έλληνα κι από ένα στελεχιακό νταχτιριντί. (Και σας το φώναζε το «Π» όλον αυτόν τον καιρό: Μην τα βάζετε έτσι ανοιχτά με τις συνταξιούχες. Κατέχουν, άμα λάχει, και την τέχνη της καταρικής βασκανίας και εν προκειμένω δεν μιλάμε για επενδύσεις από το Κατάρ).
Το πήρε πάντως το μήνυμα ο πρωθυπουργός, ότι το σύμπαν, ρε παιδί μου, για τους δικούς του λόγους, σ’ αυτήν τη φάση δεν διάκειται και τόσο φιλικά προς το νουδουπασοκούβελο και κάθισε κι έγραψε, σακάτης άνθρωπος, με το ένα μάτι μπανταρισμένο, μία δεύτερη επιστολή (εκτός από εκείνη που στέλνει στην Ευρώπη με τον ταχυδρομικό Παπούλια) προς τα φυλλορροούντα στελέχη της κυβέρνησής του. Την εξασφαλίσαμε σε αποκλειστικότητα και τη δημοσιεύουμε αυτούσια.

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Όπως θα έχετε ήδη αντιληφθεί όλοι, αυτές τις ημέρες, χάσκει ο κώλος μας να βγει η ψυχή μας. Εκτός από μένα, εκτός από τον φίλο Βασίλη, εκτός κι από τον αγαπητό Γιώργο Βερνίκο (του βγάλαμε και το καλλιτεχνικό George Offshoros), μαθαίνω ότι υπάρχουν κι άλλοι που δεν πρόλαβαν να καβαντζώσουνε τον θώκο και πάθανε κοκομπλόκο. Για τον λόγο αυτόν, εκτός από το τριπλό ευχέλαιο (με Σπανουδάκη στα σύνθια και Πέτρο Γαϊτάνο στα μπακ βόκαλς) που παρήγγειλα στην Αρχιεπισκοπή κι εκτός από τον Εξορκισμό του Υπουργικού Συμβουλίου που θα λάβει χώρα το προσεχές Σάββατο, συνέταξα και την παρακάτω κυβερνητική οδηγία. Γιατί όποιος φυλάει τους συνεργάτες του έχει τους μισούς από τους ήδη λειψούς. 

Λοιπόν:
-Αποφεύγουμε εκφράσεις κλισέ, δεισιδαιμονικού περιεχομένου (π.χ. «Όπως σε βλέπω και με βλέπεις», «Να στραβωθώ», «Να μη σώσω», «Να φάω τα κόκαλά μου» κ.λπ.). Σας το λέω εγώ που, από μια τέτοια επιπολαιότητα, βγήκε βόλτα ο αμφιβληστροειδής μου. Επίσης, δεν δίνουμε μούφα όρκους. (Εξαιρείται η κατά συνθήκην ορκωμοσία της κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν προνόησα να σας πω να σταυρώσετε τα δαχτυλάκια του ελεύθερου χεριού σας… Να μη σχολιάσω, δε, ότι όλοι σπεύσατε με το εν λόγω χέρι να κουτουπώσετε την Όλγα την Κεφαλογιάννη, τάχα για να σας μεταδοθεί η ευλογία από την εικόνα…).
- Όταν είμαστε σε ιδιωτικούς χώρους, ασφαλείς και μακριά από αδιάκριτα βλέμματα, ζωνόμαστε την ατομική μας σκορδοπλεξούδα (θα τη λάβετε όλοι με κούριερ εντός της ημέρας συνοδευμένη από φυλλάδιο οδηγιών και λίστα αρωμάτων που επικαλύπτουν την παρελκόμενη σκορδίλαby Dimitris Avramopo ulos). Η σκορδοπλεξούδα του Βαγγέλη του Βενιζέλου μπορεί να αργήσει μια - δυο μέρες γιατί τελείωσε το συμβεβλημένο χωράφι και παραγγείλαμε συμπλήρωμα σκόρδων από την Αίγυπτο.
-Τηρούμε τους βασικούς, πατροπαράδοτους αλεξιγκάντεμους κανόνες. Δεν περνάμε κάτω από σκάλες ακόμα κι αν είναι σι-θρου κι αν ανεβαίνει εκείνη την ώρα ακριβοθώρητη θηλυκή συνάδελφος, προγκάμε τις μαύρες γάτες (έχω ήδη κανονίσει να βάλουνε λόγια στα μέλη της Χρυσής Αυγής ότι οι μαύρες γάτες συνδέονται γονιδιακά με τους μαύρους ανθρώπους), πιάνουμε το κουμπί μας ή ξύνουμε τα μπαλάκια μας όταν βλέπουμε παπά (και Χριστίνα Παππά ακόμα), φτύνουμε τον κόρφο μας όταν συναντάμε άτομο εγνωσμένης αρνητίλας και με ιστορικό υπερβασκανίας.
-Φέρουμε πάντα επάνω μας ένα τουλάχιστον διακριτικό φυλαχτάρι (ματάκι, κοκαλάκι νυχτερίδας, σταυρό, πέταλο, λαγοπόδαρο). Αν δεν μας βρίσκεται, φοράμε το σώβρακό μας ανάποδα. Αποτελεί φλερτ με την euroλοίμωξη, αλλά κατά τα λοιπά είναι πολύ αποτελεσματικό.
-Το όραμά μας για την Ελλάδα του αύριο το βάζουμε κατά μέρος και κοιτάμε το πεζοδρόμιο γιατί σέρνονται και μπανανόφλουδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου