ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ΚΟΙΤΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Κατά καιρούς μου έχουν γίνει λίγες συστάσεις «γιατί χρησιμοποιώ το Λατινικό ερωτηματικό ?

ΠΡΩΤΟΝ: Η Λατινική δεν είναι «αυτοφυής» γραφή. Κατά 99% έλκει τη καταγωγή της, τόσο στα γράμματα, όσο και στα στίγματα, στην Ελληνική γραφή.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Σε πολλές γλώσσες (γραφές), όπου η μια κλέβει ή δανείζεται από άλλη γράμματα και στίγματα, συνηθίζονται καθρεπτισμοί, αναποδογυρίσματα ή μικροαλλοιώσεις, πιθανόν (υποθέτω) για να δώσουν ιδιαιτερότητα στη νέα γραφή, ή για να προσαρμοστεί στις νέες τοπικές ανάγκες της νέας γραφής που δανείζεται από παλαιότερη (Ελληνική) γραφή ή από κάποια παραδοξότητα στο γράψιμο, εκείνου που πρώτος το χρησιμοποίησε μεταλλαγμένο.

ΤΡΙΤΟΝ: Θεωρώ γελοία τη «θεωρία» μετασχηματισμού του λατινικού q σε ερωτηματικό, ως ότι ποιο αυθαίρετο και ηλίθιο μπορεί να ισχυριστεί κάποιος.

ΤΕΤΑΡΤΟ: Η θεωρία του καθρεπτισμού του Λατινικού ερωτηματικού ως προς το Ελληνικό... 

Επαληθεύεται από το Ισπανικό ερωτηματικό, το οποίο είναι ένας άλλος καθρεπτισμός του … «Λατινικού»

ΠΕΜΠΤΟ: Το εκ του Ελληνικού καταγόμενο Λατινικό ερωτηματικό, με βοηθά να τονίζω περισσότερο τις παρατηρήσεις μου.

ΕΚΤΟ και τελείωσα: Δεν νομίζω να μπορεί κάποιος να με κατατάξει σε εκείνους που έχουν το ψώνιο να ξενίζουν στο γράψιμό τους. Αντίθετα, είμαι από τους ελάχιστους, που ξένες ορολογίες, τις αποδίδω στα Ελληνικά, ώστε να είναι απλές και κατανοητές.

ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ