Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΜΑΟΥ - ΜΑΟΥ... Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

Γεροντάκια Κενυάτες πρώην Μάου Μάου, με την υποστήριξη της Κενυατικής Κυβέρνησής και του Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κένυας, κατάφεραν να αναγκάσουν το Foreign Office να αποδεσμεύσει βρετανικά έγγραφα -που διατηρούσαν οι πρώην αποικιακές κυβερνήσεις στις κατά τόπους αποικίες και που το Foreign Office αρνιόταν μέχρι πρόσφατα την ύπαρξή τους- τα οποία αναφέρονται στα φρικτά βασανιστήρια και τις εχθρότητες των Βρετανών αποικιοκρατών εναντίον του κενυατικού λαού.

Αυτή η γενναία και τολμηρή ενέργεια των Κενυατών έχει αναγκάσει το Foreign Office να ξεκινήσει τον Απρίλιο του 2012 την αποδέσμευση των «ξεχασμένων» εγγράφων που αφορούν τις πρώην αποικίες της Βρετανίας, η οποία θα ολοκληρωθεί τον Νοέμβριο του 2013. Όσον αφορά την Κύπρο, η «πρώτη δόση» αποδεσμεύσεων περιελάμβανε... 


Έγγραφα από το 1912 μέχρι το 1939 -με εξαίρεση τους δύο φακέλους που καλύπτουν την εξορία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις Σεϊχέλλες- ενώ ακολούθησαν δημοσιεύσεις κι άλλων εγγράφων από βρετανικές εφημερίδες αναφορικά με τις ωμότητες των Βρετανών κατά την περίοδο της ΕΟΚΑ.

Μάλιστα, οι Κενυάτες πρώην Μάου Μάου, Paulo Muoka Nzili (85 ετών), Wambuga Wa Nyingi (84 ετών) και Jane Muthoni Mara (73 ετών), έχουν εγείρει το θέμα και στα βρετανικά δικαστήρια με στόχο την δικαίωση του λαού τους και την τιμωρία των αποικιοκρατών βασανιστών τους. Στις 05 Οκτωβρίου 2012, το βρετανικό δικαστήριο (High Court) αποφάσισε ότι δικαιούνται αποζημίωσης από τη Βρετανική Κυβέρνηση, απορρίπτοντας τα επιχειρήματα της τελευταίας ότι δεν μπορεί να υπάρξει «δίκαιη δίκη» σε πολιτική υπόθεση μετά από παρέλευση 60 χρόνων και ότι οι περισσότεροι πιθανοί μάρτυρες έχουν πεθάνει. Συγκεκριμένα, το βρετανικό δικαστήριο βρήκε το «πλούσιο» περιεχόμενο των «ξεχασμένων» βρετανικών εγγράφων ως «αδιάσειστο» αποδεικτικό στοιχείο.


Βετεράνοι Μάου Μάου στα βρετανικά δικαστήρια

«Τα «ξεχασμένα» βρετανικά έγγραφα»

Στις 18 Απριλίου 2012 ξεκίνησε μια νέα αποδέσμευση βρετανικών εγγράφων, μεταξύ τους και ορισμένα που αφορούν και την Κύπρο. Δυστυχώς, επικράτησε σε ορισμένους, η λανθασμένη εντύπωση ότι οι ελάχιστες αναφορές σε εχθρότητες των Βρετανών εναντίον των Ελλήνων κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ, ήσαν και οι μοναδικές μετά από 60 χρόνια.

 Τα νέα αυτά έγγραφα είναι αποκλειστικά έγγραφα που διατηρούσαν οι πρώην αποικιακές κυβερνήσεις στις κατά τόπους αποικίες. Μεταφέρθηκαν στο Λονδίνο μετά το 1961, συνολικά καλύπτουν 8.800 φάκελους και κρατούνταν μυστικά από το Υπ. Εξωτερικών και Υπ. Άμυνας της Βρετανίας. Οι αναφορές για την Κύπρο καλύπτουν μεταξύ 1912 – 1960. Έγγραφα που αναφέρονται στα χρόνια της ΕΟΚΑ 1955-59 έχουν αποδεσμευθεί εδώ και δύο και πλέον δεκαετίες, σε εκατοντάδες φακέλους, και βρίσκονται στη διάθεση των ερευνητών, ιστορικών, πολιτικών, ακαδημαϊκών και οποιουδήποτε ενδιαφέρεται να τα μελετήσει. Περιλαμβανομένων και των εγγράφων που αναφέρονται στις δύο προσφυγές της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1956 και 1957 αντίστοιχα) με όλες τις υποθέσεις και τα σχετικά τους. 

Και πολλά από εκείνα τα έγγραφα ήδη βρίσκονται και στα χέρια του Συνδέσμου Αγωνιστών στην Κύπρο, τουλάχιστον προσωπικά τούς έχω εξασφαλίσει χιλίαδες αντίγραφα σχετικών εγγράφων, εδώ και πολλά χρόνια. Την εργασία πλήρωσε τότε το Υπ. Παιδείας της Κύπρου. Η κυβέρνηση της Κένιας ίσως να ήταν η μόνη (από τις πρώην αποικίες της Βρετανίας) που επέμενε στην ύπαρξη αυτών των εγγράφων. Από το 1967 ξεκίνησε να τα ζητά από τη βρετανική κυβέρνηση, το 1974 και ξανά τη δεκαετία του 1980 με το Φόρεϊν Όφις να αρνείται την ύπαρξή τους, αλλά παράλληλα να σκέφτεται πώς να τα χειριστεί. Καμία τέτοια προσπάθεια δεν φαίνεται να έγινε εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τελικά πέντε γεροντάκια Κενιάτες πρώην Μάου Μάου, με την υποστήριξη της κυβέρνησής τους και του Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κένιας και με δικηγορικό γραφείο στο Λονδίνο τους Leigh Day and Co ξεκίνησαν τη νομική διαδικασία στο Λονδίνο το 2006 και αφού νομιμοποιήθηκε η οργάνωσή τους στην ίδια τη χώρα τους το 2003. 

Η απόκρυψη των εγγράφων, εφόσον αναγκάστηκαν να παραδεχθούν την ύπαρξη του αρχείου, προσέβαλε την αξιοπιστία του Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας ενώπιον του Δικαστηρίου, με αποτέλεσμα ο Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας κ. Γουίλιαμ Χέιγκ στις 30 Ιουνίου 2011 να ανακοινώσει τον διορισμό του Professor Tony Badger από το πανεπιστήμιο του Cambridge ως ανεξάρτητου επιθεωρητή για την αποδέσμευσή τους στο Κρατικό Αρχείο. Τον Ιούλιο του 2011 ο δικαστής Mr. Justice McCombe, αποφάνθηκε υπέρ των Κενιατών και είπε: «Αποφάσισα ότι οι 5 ενάγοντες έχουν καλές νομικές υποθέσεις και σύμφωνα με τις μαρτυρίες που είναι διαθέσιμες, υπήρξαν συστηματικά βασανιστήρια και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου είναι υπόλογη». Η υπόθεση συνεχίζεται δίχως βέβαια να είναι σίγουρη η όποια έκβασή της. «…Καταπιέστηκε ο αγώνας τους με απάνθρωπα μέτρα ασφαλείας, πέραν των 1.000 ατόμων καταδικάστηκαν, μέτρα έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκαν διήρκεσαν από το 1952 μέχρι το 1960 και μέχρι το 1955 πέραν του ενός εκατομμυρίου Κενιατών είχαν ξεσπιτωθεί και μετακινηθεί σε συρματοπλεγμένες περιοχές με ένοπλους φρουρούς. Ο επίσημος αριθμός θανάτων για την περίοδο αυτή είναι γύρω στις 11.000… 

Ο Professor David Anderson υπολογίζει ο αριθμός των νεκρών να φθάνει τις 25.000, η δε Caroline Elkins του πανεπιστημίου Χάρβαρτ υπολογίζει ο αριθμός να φθάνει τις 300.000…». (Γκάρτιαν). Όσον αφορά όμως τους Αγωνιστές της ΕΟΚΑ 1955-59 επισημαίνω ότι καθόλου δεν χρειαζόντουσαν να περιμένουν 60 χρόνια για να κάνουν ό,τι και οι βασανισθέντες, γενναίοι, τολμηροί και αποφασισμένοι να δικαιωθούν 5 γέροντες Κενιάτες. Οι οποίοι έγραψαν τιμητικά πλέον ιστορία, αφού, είτε κερδίσουν είτε όχι, είναι άσχετο, έχουν ήδη εκδικηθεί τους αποικιοκράτες βασανιστές τους… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου