Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΣΑΛΑΝ

Ποιος ήταν ο ρόλος του Βλάση Καμπούρογλου στην υπόθεση Οτσαλάν που κατέληξε στη σύλληψή του.; Και γιατί οι Τούρκοι χαρακτήρισαν τον Καμπούρογλου “χορηγό του Οτσαλάν”;

Ο Καμπούρογλου πράγματι έπαιξε ρόλο στην αποτυχημένη επιχείρηση “απόδρασης” του Οτσαλάν.
Ο Σάββας Καλεντερίδης, ο άνθρωπος που έζησε ως πρωταγωνιστής την υπόθεση έχει γράψει σχετικά στο βιβλίο του “Παράδοση Οτζαλάν: Η ώρα της αλήθειας”:

Ο Άπο φθάνει για δεύτερη φορά στην Αθήνα
Βρισκόμαστε στις 29 Ιανουαρίου 1999 και είμαι σύνδεσμος της ΕΥΠ στο ΓΕΕΘΑ στην άσκηση «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-99». Στις 17:00 έφυγα από το ΓΕΕΘΑ και πήγα στην Υπηρεσία. Ταξινόμησα το υλικό που είχα ήδη στο αρχείο μου και αυτό που είχα πάρει την προηγουμένη από τη Ροζερίν, με βάση την επιστολή του Πάγκαλου και την εντολή της Υπηρεσίας, και το παρέδωσα στην υπάλληλο Φουλάκη. Ύστερα, γύρω στις 19:30 επέστρεψα στο σπίτι. Δεν πρόλαβα να καθίσω και περί τις 19:40 μου τηλεφωνεί ο υποδιοικητής της Υπηρεσίας, στρατηγός Λουκόπουλος:... 


 «Σάββα έλα γρήγορα στην Υπηρεσία, μάλλον έχουμε εξελίξεις».

Πήρα τη μηχανή και σε δεκαπέντε λεπτά έφθασα στο γραφείο. Παρουσιάστηκα στον Λουκόπουλο, ο οποίος μου είπε ότι...

Σύμφωνα με τα λεγόμενα των αστυνομικών στο αεροδρόμιο, στις 19:30 κάποιοι πέρασαν από την αίθουσα των επισήμων (VIP) και μέσα σ’ αυτούς ίσως να ήταν και ο Άπο. Μου είπε μάλιστα ότι περίμενε τον αστυνομικό που ήταν αυτόπτης μάρτυς στην υπόθεση, για να μάθει από πρώτο χέρι τί ακριβώς είχε συμβεί και στη συνέχεια να ενημερώσει τον αρχηγό της ΕΛΑΣ. Εμένα μου ζήτησε να έλθω σε επαφή με τον Ναξάκη και αν μπορέσω να μάθω κάτι για την υπόθεση. Στις 20:47 πήρα τηλέφωνο τον Ναξάκη στο κινητό. Ακουγόταν ότι ήταν μέσα σε αυτοκίνητο. Τον ρώτησα τι κάνει. Μου είπε ότι είναι καλά. Από τον τρόπο που μιλούσε ήταν φανερό ότι διακατέχονταν από έναν ενθουσιασμό, μια έπαρση και συγχρόνως μια άρνηση συνεργασίας. Τον ρώτησα πλαγίως αν συμβαίνει κάτι, χωρίς να αναφερθώ στο θέμα. Μου είπε:

«Δεν καταλαβαίνω τι λες» και μου έκοψε το βήχα.
Εγώ από την πλευρά μου του είπα:
«Αν είναι αλήθεια αυτό που έμαθα, να ξέρεις ότι τέτοιες υποθέσεις είναι πολύ βαριές για να τις σηκώσεις στις πλάτες σου» και έκλεισα το τηλέφωνο.
Πήρα τηλέφωνο τη Ροζερίν και απάντησε και πάλι ο Ροζχάτ.
Ανέφερα στον Λουκόπουλο ότι ο Ναξάκης μάλλον αρνείται να συνεργαστεί, αλλά κατά τα φαινόμενα είναι μαζί με τον Άπο.

Σε λίγο ήλθε ο αστυφύλακας Μαγγίνας. Ήταν σε κακή κατάσταση, τραύλιζε και μάλλον μόλις τότε άρχισε να καταλαβαίνει το μέγεθος και τη σοβαρότητα της υπόθεσης. Μας είπε ότι ήρθε ένα αεροπλάνο από τη Ρωσία, το οποίο, απ’ ό,τι έμαθε, μετέφερε έναν Ρώσο υφυπουργό που θα επισκεπτόταν το ελληνικό Υπουργείο Άμυνας. Μας εξήγησε ότι ο ίδιος πήρε τα διαβατήρια των «υψηλών επισκεπτών» της αίθουσας VIP και τα κατέβασε κάτω στον έλεγχο, για να μπουν οι καθιερωμένες σφραγίδες εισόδου. Τότε είδε ότι ήσαν τα διαβατήρια του Ναξάκη, της Ροζερίν και του Πίρο, τα οποία φωτοτύπησε. Τα δυο τελευταία, μάλιστα, ήσαν ταξιδιωτικά έγγραφα πολιτικών προσφύγων. Ο Μαγγίνας μας είπε ακόμη ότι όπως ανέβαινε από τον έλεγχο των διαβατηρίων είδε έναν ψηλό άνδρα, που είχε τυλιγμένο γύρω από το λαιμό του ένα κασκόλ, να κατευθύνεται προς την έξοδο και να επιβιβάζεται σε μια μαύρη λιμουζίνα. Πίσω από αυτήν ήταν ένα άσπρο Χιουντάι Άξεντ. Τον ρώτησα αν πήρε τους αριθμούς των αυτοκινήτων και μου είπε ότι δεν πρόλαβε. Χωρίς να συνεχίσουμε τις ερωτήσεις ζήτησα από τον Λουκόπουλο να βγει για λίγο έξω ο Μαγγίνας.

Η πρότασή μου να μην εμπλακούμε στην υπόθεση

Μόλις βγήκε έξω ο αστυνομικός και μείναμε μόνοι με τον Λουκόπουλο, του είπα ότι κατά τα φαινόμενα μάλλον μπήκε ο Άπο στην Ελλάδα. Αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος γι’ αυτό και, το σημαντικότερο, η Ελλάδα επισήμως δεν το γνωρίζει. Του πρότεινα τα εξής:

«Να σταματήσουμε τις έρευνες στο προσωπικό του αεροδρομίου, να πούμε ότι μπήκαν κάποιοι υψηλόβαθμοι από την αίθουσα VIP, να συσκοτίσουμε την υπόθεση και να σταματήσει οποιαδήποτε συζήτηση, για το αν μπήκε ή όχι ο Άπο στην Ελλάδα. Στη συνέχεια να προτείνουμε στον υπουργό και στην κυβέρνηση τον εξής χειρισμό:

• Να μην στείλουμε ανθρώπους για παρακολούθηση πίσω από τον Ναξάκη και από την πομπή του Οτζαλάν, για να μην εμπλακούν στο θέμα άλλα άτομα, και μάλιστα όργανα του κράτους.
• Να αποφύγουμε να έλθουμε σε επαφή με ολόκληρη την ομάδα του Άπο, ειδικά μέσω επισήμων προσώπων ή ατόμων που έχουν οποιαδήποτε κρατική ιδιότητα.
• Να διαμηνύσουμε ανεπίσημα, αλλά με τον ποιο κατηγορηματικό τρόπο, στον Άπο και αυτούς που τον στηρίζουν να εγκαταλείψουν το ταχύτερο δυνατόν και με οποιοδήποτε μέσον τη χώρα μας, επειδή αφ’ ενός μεν κινδυνεύει η Ελλάδα και αφ’ ετέρου δε κινδυνεύει ο ίδιος ο Άπο θανάσιμα από πιθανή καταδρομική ενέργεια των Τούρκων.

Έτσι, σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεχτεί οποιαδήποτε ερώτηση ή διάβημα για την εμφάνιση του Άπο στην Ελλάδα, θα έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την παρουσία του Κούρδου ηγέτη και να υποσχεθεί στον ερωτώντα (Αμερικανό ή Τούρκο), ότι θα ερευνήσει το θέμα και θα απαντήσει αρμοδίως.
Όσο διάστημα θα διαρκούν τα όποια διαβήματα και οι απαντήσεις σ’ αυτά, ο Άπο θα έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα.

Τόνισα και υπογράμμισα ότι αν βάλουμε ομάδες παρακολούθησης να εντοπίσουν τον Άπο, το θέμα θα “ανοίξει” και μέχρι το πρωί θα το ξέρει η μισή Ελλάδα και το μεσημέρι ολόκληρη η υφήλιος. Σε περίπτωση δε που κάνουμε το λάθος και έρθουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε επαφή με την πομπή του Άπο, εγκλωβίζουμε τη χώρα και μπαίνουμε σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Τότε η κυβέρνηση θα κληθεί να χειριστεί το θέμα κάτω από ασφυκτικές πιέσεις».

Φυσικά, είναι περιττό να αναφέρω ότι μου ήλθε στο μυαλό η πρόταση που είχα κάνει στον Σταυρακάκη πριν από μερικές βδομάδες και όσο ο Άπο ήταν στην Ιταλία, αυτό που είπαμε: «κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε».
Ο Λουκόπουλος μου είπε ότι δεν μπορεί να προτείνει στην κυβέρνηση να αποκρύψουμε το θέμα. Μάλλον δεν είχε καταλάβει τις πραγματικές διαστάσεις και τις βαθύτερες πτυχές της υπόθεσης. Είναι ζήτημα εμπειριών. Έτσι, μου έδωσε εντολή να συνεχίσω τα τηλεφωνήματα προς τον Ναξάκη για να μάθω που κρύβεται ο Άπο.

Το αθηναϊκό δρομολόγιο του Άπο
Απ’ ό,τι μου είπε αργότερα ο Ναξάκης, μόλις πέρασαν από την αίθουσα VIP και έφυγαν από το αεροδρόμιο του Ελληνικού, κατευθύνθηκαν μέσω Βουλιαγμένης στην Αθήνα. Όμως τότε συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε που να πάει τον Κούρδο ηγέτη. Όλα είχαν γίνει τόσο βιαστικά, κάτω από τέτοια πίεση, που δεν είχε γίνει καμιά απολύτως προετοιμασία για το που θα έμενε ο Άπο. Υπήρχε μια σκέψη και είχαν γίνει κάποιες προετοιμασίες για ένα σπίτι που ανήκε στον αδελφό του Μπαντουβά, αλλά τελικά κάτι έγινε και η σκέψη αυτή δεν τελεσφόρησε.

Δηλαδή, αν αληθεύουν όλα αυτά, είχαν φέρει τον Άπο, τον είχαν σε ένα αυτοκίνητο καθ’ οδόν από το αεροδρόμιο του Ελληνικού προς την Αθήνα, χωρίς να ξέρει τίποτε η ελληνική κυβέρνηση και δεν είχαν σχεδιάσει το επόμενο βήμα: πού θα μείνει ο Άπο. Τέτοια ήταν η πίεση που άσκησε η Ρωσία και μέχρι εκεί έφθαναν οι δυνατότητες των Κούρδων και των φίλων τους στην Ελλάδα.

Τότε ήρθε η φαεινή ιδέα στον Ναξάκη να προτείνει στη Βούλα Δαμιανάκου να φιλοξενήσει για λίγες μέρες στο σπίτι της τον Άπο. Τελικά, η Δαμιανάκου, μια γυναίκα με μεγάλη ιστορία, γυναίκα-σύμβολο θα έλεγα, δέχτηκε. Έτσι ο Άπο βρέθηκε στο φτωχικό σπίτι αυτής της ευγενικής κυρίας, που είχε περάσει μεγάλο μέρος της ζωής της δίπλα σε μια μεγάλη μορφή της ελληνικής διανόησης, τον Βασίλη Ρώτα.

Ο Σταυρακάκης αναζητεί τον Καμπούρογλου
Εν τω μεταξύ με καλεί στο τηλέφωνο από τη Ρουμανία ο Σταυρακάκης και μου ζητά να βρω το τηλέφωνο του Βλάση Καμπούρογλου. Πήρα τηλέφωνο στο σπίτι του. Το σήκωσε μια κοπέλα, μάλλον η κόρη του, η οποία μου απάντησε ότι ο πατέρας της δεν βρίσκεται στο σπίτι και ότι δεν γνωρίζει που βρίσκεται. Ήταν φανερό ότι η ίδια κάτι ήθελε να κρύψει. Ζήτησα το κινητό του. Αν θυμάμαι καλά, μου το έδωσε και το έδωσα και εγώ με τη σειρά μου στον Σταυρακάκη. Δεν ξέρω αν τελικά ο αρχηγός συνομίλησε με τον Καμπούρογλου. Πάντως αργότερα άκουσα ότι ο Καμπούρογλου αμέσως μετά την έλευση του Άπο στην Ελλάδα ταξίδεψε στην Αμερική. Δεν το έψαξα παραπέρα το θέμα. Άλλωστε, ψάξε-ψάξε αρκετά είχα πάθει, για να εμπεδώσω και να μάθω πόσο σοφό είναι το λαϊκό ρητό: «Μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν».

Ο Σταυρακάκης μου είπε στο τηλέφωνο ότι έρχεται από το Βουκουρέστι στην Αθήνα με το ταχύτερο μέσον.

Ο Λουκόπουλος εν τω μεταξύ μου έδωσε εντολή να παραμείνω στην Υπηρεσία και να προσπαθήσω να μάθω που κρύβεται ο Άπο. Όλη τη νύχτα παραμένω στην Υπηρεσία και προσπαθώ να μάθω λεπτομέρειες, κυρίως με τηλεφωνήματα στον Ναξάκη, ο οποίος τελικά εκνευρίζεται και μου ζητά να μην του ξανατηλεφωνήσω.

Στις 03:30 μου τηλεφωνεί ο Σταυρακάκης και μου ζητά να επικοινωνήσω με την Ροζερίν, η οποία δεν απαντά. Στη θέση της απαντά στο τηλέφωνο η Μέλσα, η οποία μου λέει:
 «Η Ροζερίν κοιμάται και δεν μπορώ να την ξυπνήσω».

Σε άλλο σημείο του βιβλίου ο Σάββας Καλεντερίδης αναφερόμενος στη δεύτερη έλευση του Οτσαλάν στην Ελλάδα μέχρι την αναχώρηση για το Μίνσκ γράφει ότι η Ροζερίν την οργάνωσε με δική της ευθύνη ,αλλά  "βοηθήθηκε από τους Μπαντουβά  και Καμπούρογλου,οι οποίοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση μετά από παράκληση της Ροζερίν και όχι με δική τους πρωτοβουλία".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου