Παρά το γεγονός ότι στην πρωθυπουργία της χώρας βρίσκεται ο κ.
Α. Σαμαράς, καθόλου ή σχεδόν καθόλου δεν απασχολεί την επικαιρότητα το
γεγονός ότι με πρωταγωνιστή τη Γερμανία γίνονται προσπάθειες να ανοίξει ο
ευρωπαϊκός δρόμος για τα Σκόπια με παράκαμψη του ζητήματος της
ονομασίας...
του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ
Θα πει κάποιος. Εδώ ο κόσμος καίγεται, δεν έχουμε να φάμε αν δεν πάρουμε τη δόση, με τα Σκόπια θα ασχολούμεθα; Η παγίδα για την Ελλάδα βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το σημείο. Είναι ήδη νεκρή. Ενα «τζάνκι» σε προχωρημένο στάδιο εξάρτησης, που σέρνεται να βρει τη δόση του, λίγο προτού βγει η ψυχή του. Με τον τρόπο αυτόν, όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, δεν υπάρχει περίπτωση να διαφύγουμε από τη μοίρα που το ευρώ-μάρκο μας επιβάλλει. Του αφανισμού μέσα από την τελική εξαθλίωση. Οι ελληνικές κυβερνήσεις...
Λειτιυργούν περισσότερο ως νομαρχίες της Γερμανίας επί ελληνικού εδάφους ή υπουργεία Οικονομικών και τμήματα διαχείρισης του δημόσιου χρέους, παρά διακυβέρνηση των Ελλήνων, με συνολική ευθύνη της διοίκησης της χώρας έχουν απολέσει, καταρχάς, την αγωνία του πώς θα φύγουμε από τη δυσχερή, σχεδόν καταστροφική θέση στην οποία μας οδήγησαν τα Μνημόνια.
Η Ελλάδα για να δημιουργήσει κάποια πιθανότητα επιβίωσης υπέρ της θα πρέπει να αιφνιδιάσει. Στα σημεία εκείνα που δεν χρειάζονται επιπλέον δανεισμό. Να διαφύγει επιδιώκοντας τη σταθεροποίηση της θέσης της και τη δυνατότητά της να υπάρχει ως χώρα Ελλήνων, στη γεωπολιτική, άρα και τη γεωοικονομική της περιφέρεια. Σημειωτέον, ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να μην είναι Πορτογαλία ή Ιρλανδία. Η θέση της στον χάρτη, πέραν όλων των άλλων, τροφοδοτεί το ενδιαφέρον των «μεγάλων» της κάθε εποχής για την πραγματικότητα και την εσωτερική διάρθρωσή της.
Την περίοδο που διερχόμεθα, για πρώτη φορά στην Ιστορία όλη η προσοχή επικεντρώνεται στα δημοσιονομικά. Αυτά με τη συνταγή που ακολουθείται έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Ταυτόχρονα όμως, η Ελλάδα ως κράτος, ως δομή, ως λειτουργία, ως κοινωνική συγκρότηση, δείχνει πλέον εμφανή σημεία «εκκαθάρισης εν λειτουργία». Μέσα σε μήνες ή στη διετία η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει στην «καντονοποίησή» της ως επικράτεια. Είναι γνωστός ο σχεδιασμός των Γερμανών από τη δεκαετία του 1930 ακόμη. Σήμερα, είναι μια δεύτερη απόπειρα να προκύψει μια τέτοια Βαλκανική, με την Ελλάδα σαφώς πιο μικρή σε έκταση. Η αναστροφή της πορείας αυτής, αλλά και μια επιστροφή της Ελλάδας στον γεωπολιτικό της χώρο δεν μπορεί να συμβεί με μια σύγκρουση με την πολύ πιο ισχυρή στην παρούσα φάση Τουρκία. Ούτε με μια αμιγώς διμερή σύγκρουση. Η Ελλάδα για να δείξει ότι είναι ακόμη ζωντανή θα μπορούσε με τους διπλωματικούς και παρασκηνιακούς χειρισμούς της να προκαλέσει μια νέα βαλκανική συγκυρία, ανάλογη με εκείνη που προέκυψε πριν από τους Βαλκανικού Πολέμους στις αρχές του 20ού αιώνα, μετά την τότε ελληνική χρεοκοπία και την ήττα από την Τουρκία.
Η βάση μιας τέτοιας πρακτικής θα μπορούσε να δομηθεί σε μια πολύ απλή διακήρυξη. FYROM απλώς δεν υπάρχει! Είναι ένα έδαφος που ανήκει σε μεγάλο βαθμό στη Βουλγαρία, η περιοχή του Τέτοβο στην Αλβανία, στη ζώνη του Κουμάνοβο κατοικούν Σέρβοι στην καταγωγή, ενώ στον Νότο ιστορικά υφίσταται το «βιλαέτι» του Μοναστηρίου, με περίπου 200.000 κατοίκους ελληνικής καταγωγής. Τυχόν αναδιάταξη των συνόρων με αυτά ως δεδομένα θα δημιουργούσε συνθήκες μεγαλύτερης σταθερότητας στην πάντα επικίνδυνη για «εκρήξεις» Νότια Βαλκανική, χωρίς να ανατρέπει, αντίθετα επιβεβαιώνει την αυτόματη ένταξη εδαφών και πληθυσμών στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ
Θα πει κάποιος. Εδώ ο κόσμος καίγεται, δεν έχουμε να φάμε αν δεν πάρουμε τη δόση, με τα Σκόπια θα ασχολούμεθα; Η παγίδα για την Ελλάδα βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το σημείο. Είναι ήδη νεκρή. Ενα «τζάνκι» σε προχωρημένο στάδιο εξάρτησης, που σέρνεται να βρει τη δόση του, λίγο προτού βγει η ψυχή του. Με τον τρόπο αυτόν, όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, δεν υπάρχει περίπτωση να διαφύγουμε από τη μοίρα που το ευρώ-μάρκο μας επιβάλλει. Του αφανισμού μέσα από την τελική εξαθλίωση. Οι ελληνικές κυβερνήσεις...
Λειτιυργούν περισσότερο ως νομαρχίες της Γερμανίας επί ελληνικού εδάφους ή υπουργεία Οικονομικών και τμήματα διαχείρισης του δημόσιου χρέους, παρά διακυβέρνηση των Ελλήνων, με συνολική ευθύνη της διοίκησης της χώρας έχουν απολέσει, καταρχάς, την αγωνία του πώς θα φύγουμε από τη δυσχερή, σχεδόν καταστροφική θέση στην οποία μας οδήγησαν τα Μνημόνια.
Η Ελλάδα για να δημιουργήσει κάποια πιθανότητα επιβίωσης υπέρ της θα πρέπει να αιφνιδιάσει. Στα σημεία εκείνα που δεν χρειάζονται επιπλέον δανεισμό. Να διαφύγει επιδιώκοντας τη σταθεροποίηση της θέσης της και τη δυνατότητά της να υπάρχει ως χώρα Ελλήνων, στη γεωπολιτική, άρα και τη γεωοικονομική της περιφέρεια. Σημειωτέον, ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να μην είναι Πορτογαλία ή Ιρλανδία. Η θέση της στον χάρτη, πέραν όλων των άλλων, τροφοδοτεί το ενδιαφέρον των «μεγάλων» της κάθε εποχής για την πραγματικότητα και την εσωτερική διάρθρωσή της.
Την περίοδο που διερχόμεθα, για πρώτη φορά στην Ιστορία όλη η προσοχή επικεντρώνεται στα δημοσιονομικά. Αυτά με τη συνταγή που ακολουθείται έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Ταυτόχρονα όμως, η Ελλάδα ως κράτος, ως δομή, ως λειτουργία, ως κοινωνική συγκρότηση, δείχνει πλέον εμφανή σημεία «εκκαθάρισης εν λειτουργία». Μέσα σε μήνες ή στη διετία η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει στην «καντονοποίησή» της ως επικράτεια. Είναι γνωστός ο σχεδιασμός των Γερμανών από τη δεκαετία του 1930 ακόμη. Σήμερα, είναι μια δεύτερη απόπειρα να προκύψει μια τέτοια Βαλκανική, με την Ελλάδα σαφώς πιο μικρή σε έκταση. Η αναστροφή της πορείας αυτής, αλλά και μια επιστροφή της Ελλάδας στον γεωπολιτικό της χώρο δεν μπορεί να συμβεί με μια σύγκρουση με την πολύ πιο ισχυρή στην παρούσα φάση Τουρκία. Ούτε με μια αμιγώς διμερή σύγκρουση. Η Ελλάδα για να δείξει ότι είναι ακόμη ζωντανή θα μπορούσε με τους διπλωματικούς και παρασκηνιακούς χειρισμούς της να προκαλέσει μια νέα βαλκανική συγκυρία, ανάλογη με εκείνη που προέκυψε πριν από τους Βαλκανικού Πολέμους στις αρχές του 20ού αιώνα, μετά την τότε ελληνική χρεοκοπία και την ήττα από την Τουρκία.
Η βάση μιας τέτοιας πρακτικής θα μπορούσε να δομηθεί σε μια πολύ απλή διακήρυξη. FYROM απλώς δεν υπάρχει! Είναι ένα έδαφος που ανήκει σε μεγάλο βαθμό στη Βουλγαρία, η περιοχή του Τέτοβο στην Αλβανία, στη ζώνη του Κουμάνοβο κατοικούν Σέρβοι στην καταγωγή, ενώ στον Νότο ιστορικά υφίσταται το «βιλαέτι» του Μοναστηρίου, με περίπου 200.000 κατοίκους ελληνικής καταγωγής. Τυχόν αναδιάταξη των συνόρων με αυτά ως δεδομένα θα δημιουργούσε συνθήκες μεγαλύτερης σταθερότητας στην πάντα επικίνδυνη για «εκρήξεις» Νότια Βαλκανική, χωρίς να ανατρέπει, αντίθετα επιβεβαιώνει την αυτόματη ένταξη εδαφών και πληθυσμών στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου