Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΣΥΜΒΕΙ - Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑ ΑΛΛΑ ΕΥΛΟΓΙΑ

Ο φόβος του πρωθυπουργού, της συγκυβέρνησης και των φιλικών προς αυτούς ΜΜΕ για ένα «ατύχημα», που θα μπορούσε να εκτροχιάσει την οικονομία και το κυβερνητικό σχήμα, δεν είναι νέος... 

του ΣΤΑΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Απλώς στο συνέδριο του «Economist» ο Αντώνης Σαμαράς τον εξέφρασε όσο πιο καθαρά μπορούσε, προφανώς θεωρώντας ότι το «ατύχημα» θα μπορούσε να προέλθει από μια εκδήλωση «δισταγμού» στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων.
 
Όμως, ατυχώς για τον ίδιο, την κυβέρνησή του και τη χώρα ολόκληρη...


Το «ατύχημα» έχει ήδη συμβεί - και μάλιστα όχι ένα, αλλά πολλά «ατυχήματα», των οποίων τις συνέπειες βιώνει κατά τον πιο καταιγιστικό τρόπο σύμπασα η ελληνική κοινωνία.
 
Η ίδια η διεθνής επιτήρηση της Ελλάδας είναι το πρώτο ατύχημα, το οποίο προέκυψε κατά τη διακυβέρνηση του Γ.Α. Παπανδρέου υπό συνθήκες που, αν μη τι άλλο, πρέπει κάποτε να διερευνηθούν. Η υπογραφή δανειακών συμβάσεων και η υιοθέτηση μνημονίων με κύριο χαρακτηριστικό την πλήρη απώλεια εθνικής κυριαρχίας, και μάλιστα «άνευ όρων» και με παραίτηση ακόμη και από τα νομικά δικαιώματα της χώρας μας, ήταν η αρχή της κατρακύλας.

Το περίφηµο «κούρεµα» χρέους
(PSI) επί συγκυβέρνησης Παπαδήμου, το οποίο γκρέμισε Έλληνες ομολογιούχους, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και έσυρε την Κύπρο στον γκρεμό, είναι το δεύτερο, του οποίου μάλιστα οι συνέπειες ακόμη δεν έχουν πλήρως αποτυπωθεί, καθώς εξακολουθούν να καθορίζουν την πορεία καταστροφής σε Αθήνα και Λευκωσία και να δημιουργούν διαρκώς πρόσθετους - έως και εθνικούς - κινδύνους.

Η πλήρης υπαναχώρηση
Σαμαρά και εταίρων από τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους για «διαπραγμάτευση» και η συνακόλουθη εντατικοποίηση των ρυθμών αποδόμησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι το τρίτο.
 
Η εκτόξευση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής σε ποσοστά που λίγοι μόνο μπορούσαν να προβλέψουν, είναι ένα ακόμη «ατύχημα», το οποίο δεν αφορά μόνο το κοινοβουλευτικό σκέλος, αλλά και τον κίνδυνο εκτροχιασμού και εκφασισμού μεγάλων λαϊκών στρωμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται και κάποια «μεσαία».
 
Τούτων δοθέντων, η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά και εταίρων είναι μάλλον το πιο ασήμαντο από τα «ατυχήματα» που έχουν ήδη συμβεί στη χώρα και από αυτά που πρόκειται ή ενδέχεται στο μέλλον να συμβούν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου