Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ

Οι μέρες της σχόλης πέρασαν. Μαζί τους έφυγε και η ψευδαίσθηση μιας επίπλαστης ανεμελιάς, για κείνους που μπόρεσαν να γλυκάνουν τη δυστυχία και την ανέχεια με δυο χαμόγελα, με κανα-δυο βουβές ευχές πίσω από κείνες που είθισται ν ακούγονται αυτές τις Άγιες μέρες, και μ ότι κατάφερε να συγκεντρώσει η κάθε οικογένεια στο γιορτινό τραπέζι της…


Οι άστεγοι και οι κατατρεγμένοι δεν κατάφεραν να βιώσουν καν ούτε αυτή την επίπλαστη και προσωρινή ανεμελιά. Δε την βίωσαν ούτε οι οικογένειες των 4.000 δολοφονημένων συμπολιτών μας. Γιατί αυτοί έκαναν το λάθος να «φύγουν» μόνοι τους, χωρίς να «πάρουν μαζί τους» ο ένας άλλον ένα, από τα ανδρείκελα της κατοχής.

Του χρόνου τέτοιες μέρες, θα είμαστε ακόμη λιγότεροι αυτοί που θα ξαναζήσουν αυτή την επίπλαστη ομορφιά. Γιατί θα είναι ακόμη περισσότεροι οι φτωχοί και οι καταδικασμένοι. Και το χειρότερο…

Κανείς δεν ξέρει ακόμη πόσοι θα είναι εκείνοι που θα έχουν προστεθεί στο μακάβριο κατάλογο των δολοφονημένων Ελλήνων, από... 


Τους γενίτσαρους που δραπέτευσαν από την ανύπαρκτη αξιοπρέπειά τους, και ορκίστηκαν πίστη και αφοσίωση στην γκεσταπίτικη κομαντατούρα.

Αυτό το έργο παίζεται τρία χρόνια τώρα με τους ίδιους ακριβώς πρωταγωνιστές.
Αυτός ο εφιάλτης στοιχειώνει καθημερινά τη ζωή μας, αλλά κανείς δε δείχνει πρόθυμος να κοιτάξει κατάματα τα συμπεράσματα που βροντοφωνάζουν περιμένοντας κάποιους πρόθυμους να τα ενστερνιστούν.

Οι δωσίλογοι θα συνεχίσουν. Όταν αποφασίσεις να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάβολο, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Δεν υπάρχει δίοδος υποχώρησης. Συνεχίζεις μέχρι το τέλος. Ξέρεις πως όταν τελειώσεις το συμβόλαιο που υπέγραψες, εσύ θα είσαι το πρώτο θύμα των ίδιων σου των αφεντικών, αλλά παρ όλα αυτά συνεχίζεις. Και οι πρωταγωνιστές της θλιβερής συγκυβέρνησης των γερμανοτσολιάδων, πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο, γι αυτό και δεν πρόκειται να κάνουν πίσω. Θα δολοφονούν μέχρι να εκτελεστούν. Μέχρι να εκτελεστούν ή από τα αφεντικά τους ή από τα ίδια τους τα θύματα.

Οι «διεκδικητές» του θρόνου τους θα συνεχίσουν κι αυτοί. Θα συνεχίσουν να διολισθαίνουν στον κατήφορο της απόλυτης ενσωμάτωσης, μέχρι να τους ανατεθεί ο ρόλος του συνεχιστή στην Τρίτη πράξη του δράματος. Σε πείσμα των αφελών, σύντομα θα αποδειχτεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο φορέας που θα ενσαρκώσει τις ελπίδες τους, αλλά ο Δούρειος ίππος που θα πλαγιοκοπήσει και τα τελευταία υπολείμματα από τις πολιτικές τους αυταπάτες.

Η Μεσόγειος αλλά και τα Βαλκάνια που δείχνουν να είναι ξεχασμένη υπόθεση, βρίσκονται όχι στο παρά πέντε, αλλά στο και πέντε της ανάφλεξης. Όταν ξεσπάσει το κακό, το πρώτο θύμα θα είναι η Ελλάδα. Μια Ελλάδα που όταν καταλαγιάσουν τα μαύρα σύννεφα του ολέθρου, θα βγει με τσακισμένη εντελώς την αξιοπρέπεια και την εθνική της κυριαρχία και – το χειρότερο – εδαφικά ακρωτηριασμένη.

Μέσα σ αυτό το επικίνδυνο σκηνικό, η Ελληνική κοινωνία ουσιαστικά παραδίδεται στη λαγνεία του επικίνδυνου νεοναζισμού. Όχι γιατί την γοήτευσαν τα κηρύγματα μίσους και εθνικού διχασμού που αποπνέει. Αλλά γιατί κανένας δε βρήκε την ικανότητα και ίσως το κουράγιο να οργανώσει και να εμπνεύσει το δικό της ξεσηκωμό και να την καταστήσει πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Η Χρυσή Αυγή κάνει τη δική της δουλειά, γιατί όλοι οι άλλοι ζουν το δικό τους το όνειρο. Μακριά από την κοινωνία και τα θέλω της. Μακριά από τα ιστορικά κελεύσματα της εποχής.

Το ΚΚΕ αν και θα μπορούσε να καταστεί εκ των πραγμάτων πρωταγωνιστής των εξελίξεων και να αξιοποιήσει το φοβερό του οπλοστάσιο που είναι οι οργανωμένες και πειθαρχημένες του δυνάμεις, φαίνεται ότι παρά τις περί του αντιθέτου φωνασκίες, από αυτό το ρόλο έχει ουσιαστικά παραιτηθεί.

Κατάφερε να «κάψει» μόνο του τη δυναμική που θα μπορούσε να αποπνεύσει το συνέδριο του, και αντί να το χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο που θα μπορούσε να αποπνεύσει έναν διαφορετικό αέρα ανάτασης στην κοινωνία, με στοχευμένο πολιτικό ακτιβισμό ικανό να συνδυάζεται – και όχι να την υποκαθιστά - με τη γενικότερη πολιτική του δράση, δείχνει πως συνεχίζει απτόητο να αυτοπαγιδεύεται σε μια κούφια μεγαλοστομία, που δεν οδηγεί πουθενά.

Γιατί το λέμε αυτό??? Γιατί είναι πραγματικά λυπηρό ένα κόμμα που θα μπορούσε να αξιοποιήσει τη μοναδική δύναμη της οργανωμένης και πειθαρχημένης του βάσης -  που παραμένει πραγματικά μοναδική σε ολόκληρη την Ευρώπη - και να κάνει το σύστημα και τα ανδρείκελά του να τρέμουν πραγματικά από την ικανότητά της να συστρατεύσει την κοινωνία ολόκληρη σε εξεγερσιακούς ρυθμούς, να τη διατηρεί καθηλωμένη σε παρελάσεις αρνούμενο ακόμη και να εκτιμήσει και εκ των πραγμάτων πια, πως κάθε καινούρια παρέλαση είναι ακόμη μια χαμένη ευκαιρία, ακόμη μια χαμένη νέα δέσμη κεκτημένων που υπεξαιρέθηκαν, στο βωμό αυτής της ολέθριας αναμονής και ανέξοδης αμπελοφιλοσοφίας στο βωμό της επαναστατικής καθαρότητας.

Όταν λοιπόν όλα τα σκιάζει το «σοκ και το δέος», η νέα ηγεσία του ΚΚΕ ανακοινώνει «βαρυσήμαντη πρωτοβουλία» για τις συντάξεις που περιλαμβάνει συνάντηση του Δημήτρη Κουτσούμπα με τις ενώσεις των συνταξιούχων προκειμένου να αναδείξει το πρόβλημα, λες και αυτό περιμένουν οι συνταξιούχοι για να συνειδητοποιήσουν το πλιάτσικο που έγινε στην τσέπη τους και τα ταμεία.

Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες δηλαδή…

Και όλα αυτά τη στιγμή που στην Πορτογαλία, απόστρατοι, συνταξιούχοι και άλλοι εργαζόμενοι «εισβάλλουν» στο κοινοβούλιο ψέλνοντας τον ύμνο της «επανάστασης των γαρυφάλλων» αφήνοντας άφωνα τα εκεί πολιτικά ανδρείκελα, εδώ ούτε καν κάτι ανάλογο δεν τολμήσαμε.

Εδώ ούτε καν μπήκαμε στον κόπο να οργανώσουμε και να σχεδιάσουμε μια σειρά στοχευμένων πολιτικών ακτιβισμών που θα μπορούσαν να αναπτερώσουν το αίσθημα αυτοπεποίθησης της Ελληνικής κοινωνίας, και με τον κατάλληλο σχεδιασμό νε διευκολύνουν τη στοχευμένη πολιτική της ενεργοποίηση.

Ίσως γιατί εδώ αποφασίσαμε, πως έχει μεγαλύτερη αξία να διατυπώνεις «καθαρό» επαναστατικό λόγο στις διακηρύξεις του, χωρίς να τον εκθέτεις στον κίνδυνο να μολυνθεί από «ακάθαρτους ιούς» μέσα στην πολιτική δράση.

Σιγά μην καταλάβει η ηγεσία του ΚΚΕ, ότι υπάρχει και κόσμος σ αυτή τη ζωή, που την κρίνει για το έργο της, όχι γιατί είναι κατ ανάγκην οχτρός, αλλά γιατί θεωρεί πως υπάρχουν πράγματα που θεωρεί ότι πρέπει να περιμένει απ αυτή, κι εκείνη τα έχει φορτώσει στον κόκορα…

Στραβός είναι ο πούστης ο γιαλός. Εμείς καλά (ψωλ)αρμενίζουμε…

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου