Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ "ΝΕΚΡΗ" ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ

ΛΕΞΕΙΣ ΟΜΗΡΙΚΕΣ... ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ...

Τα σύγχρονα ελληνικά εμπεριέχουν (αν και, συχνά, εν αγνοία μας) την γεμάτη σφρίγος και ζωντάνια αρχαία μας γλώσσα (από τον καιρό του Ομήρου ακόμα), σε πείσμα της κυρίας Ρεπούση.

Λέμε "φωνή" και όχι "αυδή", αλλά "έμεινα άναυδη"!

Η "γη" δεν λέγεται σήμερα "άρουρα", αλλά...
Όλοι γνωρίζουμε που κατοικεί ο "αρουραίος"...

Αν και στις μέρες μας δεν ονομάζουμε το ρούχο "λώπη", "λωποδύτες" υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σωστά;

Το "γεύμα" και το "δείπνο" δεν είναι πια "δόρπον", όμως γεύομαι με περίσσιο ζήλο το "επιδόρπιο".

Το "κρεβάτι" δεν είναι πια "λέχος", αλλά για ρωτήστε και μια "λεχώνα"!

"Φιλώ" δεν "κυνώ", αλλά σίγουρα ένα εικόνισμα το "προσκυνώ".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου