Αυτή η παράταξη, που το μοναδικό που είχε να αναδείξει κάθε
φορά που η χώρα έδινε τη μάχη της εθνικής της επιβίωσης, ήταν στρατιές από δωσίλογους
χαφιέδες, ταγματαλητεία και απίστευτη βρωμιά, βρίσκεται και πάλι υπόλογη για τη
στάση της απέναντι στο Ελληνικό έθνος…
Το παραλήρημα έναντι στη βία των τελευταίων ημερών στο οποίο
πρωταγωνιστεί, δεν είναι παρά ο φερετζές πίσω από τον οποίο επιχειρείται να
αποκρυβούν οι κορυφαίες της ευθύνες για τη νέα εθνική ταπείνωση.
Για το ζήτημα αυτό έχουμε μιλήσει εκτεταμένα ΕΔΩ αλλά και ΕΔΩ.
Με αφορμή ωστόσο τις εξελίξεις που είναι καταιγιστικές, αναφορικά με τον οπλισμό,
το βίο και την πολιτεία της Χρυσής Αυγής, οφείλουμε να αναδείξουμε και επιπροσθέτως
τα εξής ζητήματα:…
Μέσα σε λιγότερο
από δεκαπέντε μέρες, η πολιτική ζωή του τόπου ξεχείλισε βρωμιά. Βρωμιά
για όλα εκείνα που ήξεραν και σιωπούσαν. Για τη συμμορία των δολοφόνων νεοναζί,
για τα κοντέινερ με τον κρυμμένο οπλισμό τους, για όλα εκείνα που ετοίμαζαν για
να βάλουν τον τόπο σε πρωτοφανείς περιπέτειες. Τα ήξεραν και όμως τα συντηρούσαν
κάτω από το χαλί. Τα συντηρούσαν κάτω από το χαλί γιατί η έγνοια τους δεν ήταν
η εθνική ασφάλεια αλλά...
Η υστερόβουλη αξιοποίηση των δράσεων της δολοφονικής
συμμορίας.
Μετά τη δολοφονία στο Πέραμα, και τώρα πια που ελάχιστα
μπορούν να κρατηθούν στην αφάνεια, οι συνένοχοι πλειοδοτούν στη φιλολογία ενάντια
στη βία. Δεν είναι αθώοι, είναι συνένοχοι στο έγκλημα, και ως τέτοιοι πρέπει να
αντιμετωπίζονται και στην πολιτική δράση αλλά και από την Ελληνική δικαιοσύνη.
Ας ξύσουμε τώρα και λίγο τις μνήμες μας από τα πρώτα
μετεμφυλιακά χρόνια.
Να θυμίσουμε με ποιο πρόσχημα συνελήφθη, δικάστηκε και τελικά
εκτελέστηκε ο κομμουνιστής ηγέτης Νίκος
Μπελογιάννης. Το πρόσχημα στη μετεμφυλιακή Ελλάδα ( και έχει σημασία να θυμίσουμε
το χαρακτήρα της συγκεκριμένης ιστορικής εποχής) ήταν λέει οι κρυμμένοι ασύρματοι.
Και έτσι οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα – παρά την διεθνή κατακραυγή - από
τους δωσίλογους της εποχής, ένας ηγέτης με ήθος που ούτε στα σκατά του δεν είναι
ικανοί να μοιάσουν αυτοί που σήμερα διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου.
Τώρα όμως, δεν κατασκευάστηκαν κρυμμένοι ασύρματοι. Βρέθηκαν
όπλα έτοιμα να δολοφονήσουν…
Τώρα η Ελλάδα δε βγήκε μόλις από εμφύλιο, αλλά επιχειρούν
μετά μανίας να την ξαναβυθίσουν σ αυτόν…
Τώρα οι υποψίες δε χρειάζονται τερτίπια για να μετατραπούν
σε αποδείξεις, αλλά φωνάζουν από μόνες τους και ξεσκεπάζουν το φονικά μυαλά των
εμπνευστών…
Τώρα στο εκτελεστικό απόσπασμα, θα πρέπει να πάνε μόνο οι
διαχειριστές της εγκληματικής συμμορίας, οι μαζί τους και οι πρωταγωνιστές της σαπίλας
που τους εξέθρεψε, συγκάλυψε, ανέχτηκε και χρησιμοποιεί για τα υστερόβουλα σχέδιά
της???
Φανταστείτε μονάχα τι θα είχε συμβεί, αν ο Ρουπακιάς δεν είχε δολοφονήσει τώρα το Φϋσσα, και αν η ανοχή και η συγκάλυψη θα είχε αφήσει στις συμμορίες των ναζί το περιθώριο να βγάλουν τον κρυμμένο οπλισμό απο τα κοντέϊνερ και να τον καταστήσουν μέρος της πολιτικής αντιπαράθεσης. Τα λόγια νομίζω περιττεύουν, και η θλιβερή συνενοχή των τιμητών της νομιμότητας δεν κρύβεται πλέον πίσω από προσχήματα.
Την απάντηση λοιπόν σ αυτό το δίλημμα οφείλει να τη δώσει η μαχόμενη
κοινωνία αν θέλει να είναι ένας λαός περήφανος ικανός να περπατά όρθιος μέσα
στην ίδια του τη χώρα, και όχι μια αγέλη καμπουριασμένων αυστραλοπίθηκων, πρόθυμη
να χειροκροτήσει αύριο αυτόν που σήμερα αναθεματίζει.
Γιατί πλέον, είναι περισσότερο παρά ποτέ σαφές πως όλοι αυτοί,
δεν αγαπούν την Ελλάδα με την καρδιά τους και με το αίμα τους. Τη μισούν την
Ελλάδα. Μισούν το λαό της. Δολοφονούν την πατρίδα μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου