Παίζει η πρώτη φορά (υποτιθέμενη) "Αριστερά", προσδίδοντας άλλη
αξία στο διαφιλονικούμενο οικόπεδο που λέγεται Ελλάδα, αλλά και διαφορετικό εύρος
συνεπειών στην πολύπαθη κοινωνία της...
Ο λόγος δεν είναι οι χειρισμοί ενός υποτιθέμενα απρόβλεπτου
πρωθυπουργού. Κάθε άλλο. Πρόκειται για απόλυτα προβλέψιμο πολιτικό διαχειριστή
και δείτε τι λέγαμε σχετικά ήδη από τις 17 Μαΐου 2012.
Ό λόγος είναι γιατί μέσα στην τραβεστί πολιτική διαχείριση
που ασκεί σύσσωμο το κυβερνητικό επιτελείο, αναβιώνουν με τρόπο πρωτοφανή δυο
επικίνδυνα φαινόμενα που θα βάλουν
ανεξίτηλα τη σφραγίδα τους και σε κυοφορούμενες γεωστρατηγικές αναταράξεις.
Το πρώτο είναι η
περεταίρω διεύρυνση ενός κατάπτυστου γενιτσαρισμού, που πλέον δεν περιορίζεται στο σκληρό δεξιό
πυρήνα που διαθέτει άλλωστε κατ εξοχήν παράδοση και βρώμικο παρελθόν σ αυτού του είδους τον ξεπεσμό
και την εθελοδουλία, αλλά ευνουχίζει πια και την υποτιθέμενα «αριστερή» ταυτότητα,
με τη νέα γενιά Τσιριμώκων, που ξέρασαν οι πολιτικές εξελίξεις στον τόπο μας.
Το δεύτερο είναι
η περεταίρω ενδυνάμωση του παραδοσιακού γενιτσαρισμού που διαπερνά το σκληρό
πυρήνα των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας, τα οποία σπρωγμένα από την ακατάσχετη
εξουσιολαγνεία και το στερητικό παροξυσμό, δε διστάζουν πλέον να προχωρήσουν σε...
πρωτοβουλίες κατάπτυστες, δηλώνοντας ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα μια πρωτοφανή δουλοφροσύνη, δημιουργώντας και
κλίμα κοινωνικής αποδοχής, μέσα από τις εξευτελιστικές «διαδηλώσεις» με τα κατάπτυστα πλακάτ, και υπό το γενικό
τίτλο: «Μένουμε Ευρώπη».
Και ενώ όλα έδειχναν πως οι ναζιστικής έμπνευσης και
προδιαγραφών, δήθεν «αυθόρμητες» διαδηλώσεις, αφύπνιζαν ένα επικίνδυνο θεριό –
πράγμα για το οποίο εμείς προειδοποιούσαμε, όταν όλοι οι άλλοι είχαν παραδοθεί
στη μέθη των πρώτων διαδηλώσεων «περηφάνιας», όπου κανείς δεν ήξερε πως και
γιατί ήταν περήφανος – οι ολέθριοι πολιτικοί χειρισμοί συνεχίζονταν, μ έναν
πρωθυπουργό να επιχειρεί να πάρει στα χέρια του το πιστόλι, χωρίς όμως να είναι
αποφασισμένος να το χρησιμοποιήσει την κατάλληλη στιγμή.
Η ιστορία όμως διδάσκει πως πιστόλι στα χέρια κρατάς μόνο αν
είσαι αποφασισμένος να το χρησιμοποιήσεις, διότι σε διαφορετική περίπτωση,
είναι μοιραίο να είσαι εσύ το πρώτο και
μοναδικό θύμα του. Έτσι και έγινε…
- Τα επικοινωνιακού χαρακτήρα «ανοίγματα» στην εξωτερική πολιτική, δε συνοδεύτηκαν από την ανάλογη αποφασιστικότητα να δρομολογηθούν μέχρι το τέλος.
- Οι μεγαλοστομίες για τη Μέρκελ, για τις συμμορίες των εκβιαστών, για τα μνημόνια που θα σκίζονταν, για το διαφορετικό δρόμο που θα ακολουθούταν, αποδείχτηκαν κούφιες και κενές περιεχομένου, και έτσι φτάσαμε σήμερα…
Στην κατάντια ενός πρωθυπουργού που καλείται να
προσυπογράψει ο ίδιος τη νέα συμφωνία ταπείνωσης και όχι ο υπουργός των οικονομικών
του…
Στον εξευτελισμό μιας κυβέρνησης που καλείται σήμερα να
γλείψει εκεί που έφτυνε, και να υπερψηφίσει υψώνονταν την αριστερά της, την
ταπείνωσης της ίδιας… την ταπείνωση της χώρας… τον ταπεινωτικό εξευτελισμό του
λαού.
Και όλα αυτά είναι μόνο η αρχή, σε έναν επικίνδυνο κατήφορο
που μόλις εγκαινιάστηκε.
- Η κυβέρνηση δεν προσυπογράφει την ανάσα της χώρας, αλλά τη διαρκή ομηρεία της…
- Αυτή η κυβέρνηση δεν οδηγεί τη χώρα στην απεμπλοκή από τα επικίνδυνα δεσμά που σφυρηλάτησαν οι προηγούμενοι, αλλά τα ισχυροποιεί και τα διευρύνει…
- Αυτή η κυβέρνηση δεν κάλεσε το λαό σε αγωνιστική επαγρύπνηση για την τιμή και την αξιοπρέπειά του. Τον καθήλωσε σε αυταπάτες ολέθριες και τον παραδίδει στη δυναμική του εθνικού διχασμού, και αυτό είναι ότι χειρότερο για όσα πρόκειται ν ακολουθήσουν.
Σχετική μας ανάρτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου