Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Γιατί είναι πρόστυχο παραμύθι τους όταν μιλούν για μία ανάπτυξη που δε θα έρθει ποτέ

Αυτοί μιλούν για «ανάπτυξη», και όλο το σύστημα της προσκυνημένης επικοινωνίας, στηρίζει με νύχια και με δόντια αυτή την εκφραστική φούσκα. Και όλοι μαζί (κυβερνώντες, αντιπολιτευόμενοι, ΜΜΕ και συμμορίες ευρωμαφιόζων) εξαντλούν την «περί ανάπτυξης» συζήτηση, στο ύψος και στην εισπρακτικότητα του ΦΠΑ…


Και δε ρωτά κανείς τον ψευτράκο πρωθυπουργό… Κανείς δε τον πιέζει να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση για το αν και κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς ουσιαστική στροφή στην αξιοποίηση και της τελευταίας δυνατότητας, προκειμένου να μπει δυναμικά μπροστά η παραγωγική διαδικασία στη χώρα.

Κανείς δε ρωτά το απλούστατο: Πως δηλαδή μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς έκρηξη της αγροκτηνοτροφικής και της βιομηχανικής παραγωγής.

Κανείς δε ρωτά τους ξεφτιλισμένους που κυβέρνησαν αλλά και αυτούς που τους διαδέχτηκαν στη διακυβέρνηση της χώρας, ποιο είναι το πλάνο… ποιος είναι ο προγραμματισμός… ποιοι τομείς, με ποιο τρόπο, με ποιο ρόλο του δημοσίου τομέα, προβλέπεται να μπουν μπροστά μέσα στην τρέχουσα διετία, προκειμένου να ξεκινήσει δυναμικά η παραγωγική διαδικασία στον τόπο μας.

Κανείς δεν απαντά αν είναι λυμένα τα χέρια της χώρας, να αποφασίσει αυτή τον προσανατολισμό και το εύρος της παραγωγικής διαδικασίας, ή αν δεσμεύεται από...
τις ευρωενωσιακές συνθήκες, που απαιτούν και επιβάλουν, η χώρα να παραμείνει μια κακοπληρωμένη Φιλιππινέζα παροχής υπηρεσιών, στα πλαίσια ενός ιδιότυπου κατοχικού και υποτελούς καταμερισμού οικονομικών δραστηριοτήτων.
  • Μπορεί επομένως να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς ουσιαστική στροφή στην παραγωγική διαδικασία??? Ασφαλώς και δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
  • Μπορεί να υπάρξει ουσιαστική στροφή στην παραγωγική διαδικασία, χωρίς άμεση και αποφασιστική ρήξη με τα δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα οδηγήσει στην πλήρη αποδέσμευση της χώρας??? Ασφαλώς και δεν μπορεί.
Πάμε τώρα μια βόλτα και στη γειτονική Ιταλία. 
Στη χώρα δηλαδή που οι τσιμινιέρες κάπνιζαν και συνεχίζουν να καπνίζουν. Στη χώρα που υπήρξε η πρώτη παραγωγική δύναμη στην Ευρώπη, ξεπερνώντας κατά πολύ τις επιδόσεις και αυτής της Γερμανίας.

Ποια είναι η κατάσταση???
2 τρις εξωτερικό χρέος… Κρίση ασφυκτική… Και μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Συμπέρασμα…
Με τη χώρα αλυσοδεμένη στα δεσμά των ευρωενωσιακών υποχρεώσεων και απαγορεύσεων, ανάπτυξη δε μπορεί να υπάρξει γιατί ακριβώς δεν μπορεί να υπάρξει εθνικός σχεδιασμών στην οργάνωση της αγροκτηνοτροφικής και βιομηχανικής παραγωγής.

Με τη χώρα αλυσοδεμένη στα δεσμά των ευρωενωσιακών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων, χώρες όπως η Ιταλία, με ιδιαίτερα αναπτυγμένη τη βιομηχανική και αγροκτηνοτροφική παραγωγή, όχι μόνο δεν εξασφάλισαν ανάπτυξη, αλλά τίναξαν στα ουράνια το εξωτερικό τους χρέος και βρίσκονται σήμερα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Αμφιβάλλετε ακόμη λοιπόν πως έχουν φυλακίσει τη ζωή και την ελπίδα μας σε ένα βρώμικο, ύπουλο, πλην καλοστημένο επικοινωνιακά παραμύθι, που ανατροφοδοτεί το φαύλο κύκλο των αυταπατών, χωρίς να προδιαγράφουν καμία απολύτως διέξοδο???

1 σχόλιο:

  1. Είναι λιγάκι αστείο να μιλάμε για ανάπτυξη την στιγμή που εμείς οι ίδιοι δεν την θέλουμε. Περιμένουμε απο την πολιτεία να κάνει τα πάντα για να έρθει με μαγικό τρόπο η πολυπόθητη ανάπτυξη χωρίς εμείς να κάνουμε το παραμικρό.
    Και το αστείο είναι οτι αν έστω και κατα τύχη γίνουν κάποια πράγματα πρός την θετική μεριά, δυστυχώς δεν θα είναι αρκετά.
    Οσο ο καταναλωτής κουβαλάει τα ίδια μυαλά, Δεν γίνεται τίποτα.
    Αν θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο, αλλάξτε πρώτα τον εαυτό σας. Και όταν τον αλλάξετε, θα δείτε τον κόσμο να αλλάζει και αυτός.
    Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να κλείσετε την τηλεόραση και να σηκωθήτε απο τον καναπέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή